Dağlıca’daki terorist saldırı sonrası helikopterle Hakkari’ye getirilen bir askerin “Beni neden getirdiniz? Bırakın arkadaşlarımla beraber çatışayım” feryadı yürekleri dağladı.
Bugün Facebook sayfasında bu yazı boy boy tüm arkadaşlarımın sayfalarında paylaşıldı ve halen devam etmekte bel ki ileri ki günlerde yine devam edecek.İşte kahraman bir annenin kahraman bir babanın evladı; ancak ve ancak bu kelimeleri haykırarak söyleyebilir ve bir canı daha olsa arkadaşlarının yanına bırakıp da gelirdi eminim.
01-04 Haziran 2012 tarihinde ben GATA asker hastanesinde oğlum ile birlikte muayene olmaya gitmiştim ve orada ki yaşadığım olay maalesef bu gün bu başlığı okuyunca inanın tüylerim diken diken oldu ama bu kahraman Mehmetçik halen Şehit olan arkadaşlarının yanında olmak istiyordu.
Yaşadığım olay kısa ve özlü olarak şöyle gelişti.
Üroloji polikliniği önünde beklemekteydim. GAZİ olan bir arkadaşımızı eşi ve hasta bakıcı ile birlikte sedye ile getirdiler, getirdiler ama maalesef o gazi arkadaşımızda sırada bekleyen arkadaşlarımızdan farklı değildi.Kimse sırasını vererek muayene önceliğini vermedi.Kapının üzerine de kocaman Hasta öncelikleri adı altında bir talimat asılı olmasına rağmen, ta ki bize sıra gelene kadar her ne kadar ben eşine ısrarlı bir şekilde söylesem de siz önden buyurun beklemeyin desem de maalesef bir mahcubiyetlik içerisinde teşekkür ederek girmek istese de o anki durumda; Bankada görevli bir bayan hiç umurunda olmadan sırasını bile vermeden direk içeriye daldı ve Dr.ile aşağı yukarı 15 dk.falan konuşuldu veya muayene yapıldı ve ucube bayan ile Dr.arkadaş bir anda kapıdan hızla çıkarak dışarıya doğru gittiler ve ortalama 30 dk.sonra Dr. arkadaşımız geldi ve GAZİ olan arkadaşımızın eşi raporunu yeniletmek için içeri girdi,GAZİ olan hasta devalarca ameliyat olmasına rağmen Dr. arkadaşımız içeri muayene odasına aldı ve arkadaşımızın durumu belli olmasına rağmen muayene etmek adı altında sadece üzerinde ki örtüyü açtı ve kapattı ben hastanızı biliyorum dedi ve sağlık kurul raporunu imzaladı yolladı.
Ancak; daha sonra aynı hastayı Noroloji polikliniğinde tekrar gördüm ama bu sefer gazi olan arkadaşımızın yanında abisi ve eşi vardı.Muayene ettirmek için sırada beklemekte Dr.’un kapısı açık durumda idi; Dr.yanında iki hasta daha vardı ve gazinin abisi içeriye girerek muayene için ricada bulundu ama Dr.arkadaşımız maalesef arkadaşa kızarak dışarıda sırasını beklemesini istedi hasta yakını mahcubiyet içerisinde dışarı çıkarak o an isyan edip çıktı ama isyan dolu bir şekilde çıktı.Bu mu sizin GAZİLERE saygınız bumu sizin ilgi alakanız dedi dedi ama o anda sanki bir panter gibi araya bayan hemşire arkadaş atıldı; beyefendi lütfen sıraya riayet edin dedi o an odada buz gibi bir hava esti adamcağız hayretler içerisinde baktı ve şu cümleyi kullandı benim kardeşim bu vatan için gazi oldu bu adam sakat bu adam acı ve ızdırap içerisinde kıvranırken siz sıraya riayet etmemizi istiyorsunuz öylemi dedi ve hemşire hanım inanması zor ama evet beyefendi diyerek arkadaşımızı kendince terbiye ettiğini zannederek geri masasına döndü, bu durumu yaşayan GAZİ olan arkadaşımız elini yumruk sıkarak duvara birkaç kez vurdu; kim bilir o an o GAZİ kendi dünyasından neler geçirdi bir an inanın bunları yaşamak ve bunlarla karşılaşmak insanı kahrediyor ama söyleyebileceğiniz tek şey sakin olun birazdan siz gireceksiniz üzülmeyin demekle teskin edebiliyorsunuz.
Umarım bu gün yaralı olan 19 askerimizin de hiç birisinde bedenen sakat kalacak veya vücudunda herhangi bir sakatlık kalmaz da ileri ki zamanlarda bunları bu kardeşlerimiz ve aileleri aynı durumda karşılaşmazlar.Tüm yaralı kardeşlerimize Cenabı Allah acil şifalar versin.Acılarını Ailelerine bu millete yaşatmasın.