AŞK SIZIM
Yusuf olmak yürek ister de
Bir imkânsız gaile Züleyha faslı
Mecnun olmuşsa onca Aslı
Bilirim yok bunca aşkın aslı
Ferhat’lara söz veren Şirin’ler
Kime niye şirinlik yapmakta
Ruhu gitmiş onlarca ten
Aşk diye bir tene tapmakta
Mecnun olan kim ben miyim?
Yoksa gömleğe el uzatan mı?
Senin olan mıdır yar bildiğin
Yoksa o gönüllerde yatan mı?
Kerem sahibinin gider gücüne
Züleyha’ların bu mecnun hali
Her şeyi herkeslere ikram değildir
Olmuşken Kerem’in helali
Zühre denen şeyin aslına
Sevse de utanırdı bakmaya Tahir
Leyla olmuşların sözlüğünde
Söz kalmadı utanmaya dair
Delmek dağları ki ne büyük suç
Atın zindanlara onu atın
Gözünde Şirin’i dağ gibi yapan
Bitmeyen aşkıydı Ferhat’ın
Aşk, ar eylemekti sırtına
Edep tezgâhında dokunan çulu
Nefsin elinde esirdir âşıklar
Belli değil kim kimin kulu
Aslı şirinlik yaptığı gün Mecnun’a
Leyla’ya namahrem kaldı
İffet Ferhat’la gömülünce dağlara
Ne edep, ne de mahrem kaldı
Ey kerem sahibi Kerem’in sahibi
Aslı nerde, aşkların aslı nerde
Hevesine Leyla olmuş bir Mecnun
Kimler için düşmüş derde
Aslı’dır bir tek Kerem’in sahibi
Kerem’dir Aslı’nın sahibi
Her canı cana âşık ederdi
Dilseydi tüm canların sahibi
Bir tek Kays Mecnun olmalı
Değil miydi Leyla’sına
Bir tek onun gönlü için dua
Etmeli değil miydi Mevla’sına
Kalmadı Aslı iken Mecnun’a
Şirin görünenlerde hayâ
Aslolan gönül güzelliği
Kaybolur elbet yüzde ki boya
Gözyaşları sevdiğine akan
Zühre idi sonsuz aşka mahir
Yârine verdiği söze ta ki
Musallaya dek sadık oldu Tahir
Kaldı kuyuda Yusuf’ların aşkı
Mecnundur herkesi şirin bulan.
Yok artık ne Kerem ne Aslı
Aslı yok sevmenin aşkı da yalan
Kerem olup görmek dilersen Aslı
Yoktur aşk da her dem görmenin aslı
Özlemekti aşkın aslı - her yerde-
Şimdi Leylaların resmi aslı
Görmezse erirdi kaybolurdu
Yanardı Mecnun’un közünde Leyla
Her dem görünürse Mecnun’a Leyla
Kaldırır aşkı aradan Mevla
Görene gömlektir görünen
Yürektir ar elbisesini diken
Bir tek sevdiğine gül, hem de gül ol
Olma binlerce gülde diken
Artık gömlek olsa ne olmasa ne
Kalmadı yürek Yusuf’larda.
Yoksa ar gömleği Züleyha’ların
Yürek olsa ne Yusuf’larda
Yusuf olmak yürek isterdi;
Aşk için olmalıydı öyle yürek
Lakin Züleyha’ların gönlünde,
Bir tek Yusuf olmak gerek
Ahir zamanın kumdan saati
Gönüller büyütür, aşktan yoksun
Ey aşk senden yana her şeyimiz tam
Gönüllerde bir sen yoksun
Aşk türaba yâr olduğu günden beri
Aslı toprak olan bir aşksızım
Yakar kül eder ruhumu hem bedenimi
Toprağa varana dek bu aşk sızım
Şair: Mehmet Nazım AKYÜREK