Bugün İlkbahar Var

Yüzüme vuran güneşle açıyorum gözlerimi güne. Böyle uyanmayı ne çok özlemişim. Güneş bütün sıcaklığıyla vuruyor pencereme. Bütün içtenliğiyle kaç aydır hasretini çektiğimizi biliyormuşcasına vuruyor.

Bir pazar sabahını izlemeye koyuluyorum. Bugün işe geç kalma korkusuyla koşuşturan insanlar yok. Okul servisleri komşu çocuklarını çağırmak için durmadan kornaya basmıyorlar. Sokakta o kalabalık yok. Bugün ilkbahar var. Bugün renkler var tüm canlılığıyla. Tüm tonlarını sergiliyor bana yeşil. Her gün perdemi açar açmaz gördüğüm çam ağaçları daha renkli geliyor bana,daha güzel geliyor.

Ve papatyalar… Sanki gülümsüyorlar birbirine uyumlu renkleriyle. Dallarda tomurcuklar çiçeğe soyunmakta. Birbirinden güzel birbirinden renkli çiçeklere. Toprak sıcacık geliyor bana. Kim bilir kaç el eşiyor şimdi onu bir fidan dikmek için. Penceremi aralıyorum hafifçe.Kuş cıvıltıları… Nasıl da ötüşüyorlar. Bütün parkları dolaşıyor bütün bahçeleri geziyorlar ilkbahar habercileri. Geldikleri sıcak ülkelerden tüm renkleri taşıyorlar sanki. Babamın plağından kulağımda kalan seslerle mırıldanmaya başlıyorum bende.

Bir ilkbahar sabahı güneşle uyandın mı hiç.
Bir his dolup içine uçuyorum sandın mı hiç…