GİTMEK VE ŞİİR
Merhaba sevgili dostlar; sıcak temmuz ayında yeni bir köşe yazım ve şiirimle sizlerleyim. Sizleri saygı ve sevgilerimle selamlıyorum.
Bazen gitmek, yalnız kalmak isteriz kendimizle. İllaki bir sebep olması gerekmez. Başımızı ellerimizin arasına alıp düşünürüz öyle boş boş. Ama bilmeden düşünürüz aklımıza hiçbir şey gelmez. Hiç düşünmeyiz neyi düşüneceğimizi aklımız karışır duygular kaybolur. Bazen gitmek isteriz, dağa taşa çıkıp bağırmak ve rahatlamak için. Etrafımıza bakar, kuşları seyrederiz. Doğaya bakar doğanın güzelliğinin farkına varmaya çalışırız belki. İşte aklımıza geldi. Hayatımızı bundan sonra daha güzel nasıl yaşarız diye. Kıymetli dostlar sözü daha fazla uzatmadan sizleri eski bir şiirimle baş başa bırakıyor, saygı ve sevgilerimi sunuyorum. Bir başka yazı ve şiirimle buluşmak ümidiyle hoşça kalın.
GİDERİM
Giderim buralardan,
Giderim bir gece vakti,
Beni memeleket hasreti sarsa da
Yine giderim.
Gidiyorum buralardan,
Gidiyorum bir gece vakti,
Arkama bakmadan,
Gözyaşıma aldırmadan,
Geriye adım atmadan gidiyorum.
Yıldızlar sönmeden,
Şafaklar sökmeden,
Karanlık çökmeden,
Veda etmeden,
Hiç bir şeye değmeden giderim.
Gönlüm yarda olsa,
Gözlerim yaşla dolsa,
İki elim kanda olsa,
Yüreğim kor ateşlerde yansa,
Hayalin karşımda dursa,
Yine giderim.
Gidiyorum gülüm gidiyorum,
Artık bu acılara dayanamıyorum,
Şimdi elimde şarabım,
Ve günde üç paket ciğaram.
Olsun gözüm olsun,
Ne olacaksa olsun,
Bu şiirim sana ayrılırken,
Hediyem olsun.
Zafer ÖZKAY