Son bir haftadır havaların ısınmasıyla arada bir güneşli günler görünmeye başladı Karaman’da.
Karaman orta torosların Konya ovasına süzülen yamaçlarına yer alan güzel bir şehrimizdir. Tarihe damgasını vuran fırtınalı günlerin ardından sakinlik ve huzurun adresi olmuştur Karaman.
Dünyanın neresinde olursanız olun ilimizin adı geçtiğinde anında Konya / Karaman mı sorusu gelir hemen. Oysa Konya'ya bağlıyken 15 Haziran 1989'da il oldu şehrimiz.
Karaman güzeldir. Doğayı ve yeşili sever Karaman’lı. Ufak bir dolmuş seyahatin de her evin bahçesinde mutlaka birkaç ağaç görürsünüz. Her mahallenin bir kenarında ağaçların yuvası bir park görmeniz mümkündür. Göklere uzanan dalları ile burası toroslar diye bağırırlar ağaçlar. Toprakları belli iyidir ki yüksekleri sever ilimizin ağaçları.
Karaman da baharı yaşamak güzeldir.
Her köşe başında geçmişe uzanan bir mekan sizi tarihin altın sarısı sayfalarına götür.
Geçtiğimiz şubat ayında kaybettiğimiz değerli tarihçimiz Yılmaz Öztuna satırlarında şöyle anlatır Karaman’ı : “ Karaman Türkmen Beyliği, 1250 yıllarından 1487'ye kadar takriben 237 yıl sürmüştür. Karamanoğulları Oğuzların Kaçar Boyu Beylerinden olan Ahmet Sadettin Bey'in oğlu Nure Sofi Beyden inmişlerdir.
2,5 asırlık tarihleri sırasında, Karamanoğulları'nın toprakları zaman zaman büyüyüp küçülmüştür. Karaman Beyliği, Türkiye'nin şu vilayetlerine yayılmıştır: Konya, Karaman, Niğde, Aksaray, Ankara, Nevşehir, İçel, Kırşehir vilayetlerinin tamamı, Antalya'nın doğu yarısı, Karamanoğulları nüfuz ve tabiyetinde bulunmuştur.
Karamanoğullan batıya doğru Antalya, İsparta, Afyon dolaylarında zaman zaman yukarıdaki sınırlarıda aşmışlar, akın mahiyetinde çok daha uzaklara gitmişler ve Bursa'ya da girmişlerdir. Yukarıda gösterilen topraklar 146000 km2 olup, o dönemde bu topraklar üzerinde 2 milyon insanın yaşadığı tahmin edilmektedir. “
Tarihi, yeşili ve kültürel zenginlikleri ile Karaman yaşanmaya ve görülmeye değer bir şehrimizdir.
Eğitimci Fatih Bircan
www.fatihbircan.com
twitter.com/fatihbircan