Yunus Emre Anadolu’nun bağrından kopan büyük bir hak aşığıdır. Hayatının çoğunu gezgin olarak geçirir. Uzun yıllar Anadolu’nun çeşitli yerlerini gezer, son zamanlarında ise Karaman eski adıyla Larende’de ve çevre köylerinde kaldığı bilinmektedir. Azerbaycan, Suriye taraflarından geldiği aşikârdır. Yunusu dilimin döndüğünce kısacık da olsa anlatmak istedim.
Sırtında heybesi, üzerinde hırkası, başında sarığı heybesinin bir gözünde: Allah sevgisini, bir cebinde insan sevgisini taşır.
Öyle bir zamandadır ki Moğolların Anadolu’ya akın ettikleri çoğu Türk köylerini yakıp yıktıkları bir zamandır. İşte böyle bir günde ortaya çıkmış insanların İslam birliği altında toplanmalarına büyük katkıda bulunmuştur. O Allah aşığı sevgiyle yoğrulan yüreğini ortaya koyan bir alimdir.
Gelin birlik olalım
İşi kolay kılalım
Sevelim sevilelim
Dünya kimseye kalmaz.
Diyerek Halkı Hak yolunda birleşmeye çağırmış bunda da başarılı olmuştur.
Anadolu’nun çeşitli yerlerinde yunus bizimdir, Yunus buralıdır, Yunus burada yatıyor denmekte Yunus’a her fırsatta sahip çıkılmaktadır. Bir bakıma yunus tüm Anadolu insanının bir parçasıdır. Onu öyle bağırlarına basmışladır ki bunun tarifi yoktur. Mevlana hazretleri bile onu bağrına basmış Ondan bizim yunus diye söz etmektedir. Büyük Karaman halkı onu kendilerinden bir parça olarak benimsemiştir. Hatta mezarının Yunus Emre Camiinde olduğu da düşünülmektedir.
Bazı şiirlerim de yunusu Karaman olarak ifade etmişimdir. Karaman Yunus’un diyarıdır. Ya da Yunus’un diyarı Karaman’dır. Bazı tarihçilerin Yunus’un mezarının Karaman’da olduğu yönünde bildirim de bulunmuşlardır. Sonuç olarak Yunus Emre Anadolu’nun ta kendisi deyimidir? Mezarının nerede olduğu net bilinmese de O her zaman gönlümüzdedir. Ve her zaman da sonsuza kadar orada kalacaktır.
Bana garip bir yolcu çiz
Avuçları semaya bakan
Bana Konya’yı Karaman’ı
Mevlana’yı Yunusu çiz
Anadolu’yu çiz ressam......
Bana Anadolu’yu çiz Ressam adlı şiirimden bir bölümdü. Yunus Emre’yi anma yılında onu anlamak, onun yalın Türkçesini konuşmak, O muntazam insanın şiirlerini okumak Türk dilinin başkentine yakışır. Her Karamanlının bir vefası olmalı diye düşünüyorum. Yunus Emre bizimdir ve her zaman da öyle kalacaktır.
Not: Bu makalemde değerli dostum gazeteci Hasan Özünal’a katkılarından dolayı teşekkür ediyorum...