Karaman’ın il oluşunun 33 yılı olarak Karaman’da yaşayan, yaşamayan hemşehirlerimiz sosyal medya da memnuniyetlerini gururla paylaşıyorlar.
Sivil toplum örgütleri, özel kuruluşlar, kamu kurumları Karaman’ın tanıtımı için ellerinden geleni yapmaya çalışıyorlar, ancak her biri kendi projelerini faaliyete geçirmek istedikleri için bir başarı sağlanamıyor. Medeniyetler şehrimiz Karaman’ı herkes farklı bir köşesinden giriş yaptığı için ortada buluşulamıyor bu nedenle büyük fırsatlar kaçıyor aynı zamanda zaman kaybına neden oluyor, girişimleri iyi niyetle başlıyor ancak sonucu tek ses olduğu için asıl amacına ulaşamadığı için insanlarda bıkkınlık ve azimlerinin yok olmasına neden oluyor.
Yapacağımız tek şey Karaman’da yaşayan, yaşamayan herkesin dahil olacağı bir seferberlik ilan ederek Karamanın hak ettiği yerlere ulaşmasını sağlamalıyız. Yazılarını büyük bir zevk ile okuduğum yüz yüze görüşmemekte sanal ortamda tanıştığım AHMET TEK abimin bu günkü makalesini okumanızı öneririm Ermenek belediyesinin Rus turistleri ilçesine davet ederek tanıtım ve pazarlama yaptığını anlatıyor. Bu girişim örnek alınarak planlar yapılmalı;
Karaman’da yok yoktur, sağlık turizmi için hemen hemen başta Taşkale olmak üzere bütün köylerimizde Mağaralarımız var, Irmaklarımız, Doğal güzelliklerimiz, Tarihimiz, insanlığa yol göstermiş maneviyat aşılamış şahsiyetlerimiz vardır. Hiçbir şehre nasip olmayacak kültür hazinelerine sahibiz.
Birde Konya-Karaman ve “Karaman’ın Koyunu sonra çıkar oyunu” gibi nakarat haline Karaman’da yaşayanlar yazılı ve görsel basında karşılaşıyorlar ya biz gurbettekilerin psikolojileri ve yüz ifadeleri ne durumdadır; Düşünün basit bir toplantıya, gruba katılıyorsunuz arkadaşınız sizi başka biri ile tanıştırıyor tam tiyatro diyeceğim şöyle işler isim soy isimden sonra memleket neresi? Karaman, Karaman ha Konya-Karaman hayır Karaman ne zaman il oldu karşımdakinin mahcubiyeti ve benim yuh! yani diyen yüz ifadem; Daha da yüz kızartıcı mahcubiyet aynı zamanda alaycı ifadelerle Karamanlı ha! Karamanın Koyunu sonra çıkar oyunu cümlesi yeni tanıdığınız bir kişinin yüzünüze karşı bu söylemi yapması yani sana karşı temkinli olmalıyım sonra ne yapacağın belli olmaz, sen şöyle kenarda bekle ima ediyor gibi hisse uyandıran yüz ifadeleri ve onun yüz ifadesine karşı benim kızarmış yüz ifadem ve beynimde geçen düşünceler.
Önce bu düşünceleri değiştirmek için birlik beraberlik içinde çalışmalıyız, planlı vizyon sahibi olarak işe başlamalıyız.
Diyorum ki gurbetteki hemşehirlilerim mağdur, sıkıntı ve üzüntü duymaktadırlar, bu ifadelerden Karaman’da KARTAP oluşumu, Ankara’da ,İstanbul’da dernek ve vakıflar var güçleri ile tanıtım için çaba harcıyorlar bu algıyı yıkmak için ellerinden geleni yapıyorlar , ancak yeterli olmuyor algının kaynağı Karaman halkı yani daha çok çalışması, iletişimi güçlendirmesi, kendinden başarılı çalışmalarından söz ettirmesi gerekir diye düşünüyorum.
İL OLMAKLA BİR ŞEY DEĞİŞMİYOR, SADECE İL OLARAK KENDİNİ AVUTURSUN BU NEDENLE ÇALIŞMAK, ÇALIŞMAK, ÇALIŞMAK GEREKİYOR.