NE Mİ DÜŞÜNÜYORUM FACEBOOK?

Hatta senide düşünmüyor değilim ara ara.. Hayatımızdaki yerini sen yokken ne yaptığımızı?
Gündüzleri konferanslara, panellere katılıp akşamları kitap okumadığımız kesin.
Şu bir gerçek ki facebook yokken birçoğumuz ne düşündüğünü bile unutuyordu sen sormasan…
Derdimizi, kederimizi, sevincimizi içimize atıyorduk beklide.
    Ki sen, acımızı, sevincimizi, aşkımızı, kaybımızı, ruh halimizden tutunda düğün fotoğraflarımıza kadar sakınmadan paylaştığımız sanal dostumuz, ne çok güveniyoruz sana yani ‘’gizlilik anlayışına’’.
İnsanlardan sakındığımız, göstermekten korktuğumuz yaralarımızı da sevinçlerimizi de sana bırakıyorduk hem hiç kimse bilmeyecek gibi hem herkes görsün diye…
Ekmek kaygısı dünya telaşı arasında yağ gibi eriyen yüreklerimiz çabuk alıştı sana.
Değişimi sevmesek değişime kolay kolay ayak uyduramamakta en hızlı kabullendiğimiz hayatımıza aldığımız hatta başköşeye oturttuğumuz değişimin adıydın sen facebok.
Hayatımızın uluorta haliydin yani.
Aslında içimizi döküyorduk…
Bir dost bir sırdaş gibi… Sorsa birileri ağrıyan yanımızı gösteremiyorduk bile ama facebookta en kafiyeli haliyle yazabilme cesaretini gösterebiliyorduk…
Meğer ne çok şair, söz yazarı varmış içimizde, gördük sayende.
Deli yürek görüntüsüne bürünmüş korkakları da gördük sonra,
Yalanın hasını bilen doğrucu Davutları da,
   Neler görmedik ki facebook da?
Zaman tüneline girdik sonra.. Harcadığımız harcandığımız zamanlara şahit olduk eski bir günlüğe bakarcasına kâh güldük, kâh hüzünlendik…
Ve sen bir anda hayatımızın vazgeçilmezleri arasına girdin.
Şimdi Ne mi düşünüyorum facebook?
‘’Sayende doğum günlerini unutma ihtimalimiz ortadan kalktı, sadece adını ve soyadını bilmemiz yeterli bir kişi hakkında bilgi sahibi olmak için, hem gitmediğimiz düğünlere, mezuniyet törenlerine kimler gitmiş kim ne giymiş onu da gösteriyorsun bize, bütün ilişki durumlarını da öğrenmemiz cabası… Herkes senin eksik yanlarından bahsediyordu bende biraz bizi tamamlayan yanlarından bahsetmek istedim… 'iyi ki varsın facebook' "