Yavru Tema Gönüllüleri

                                Mustafa Kemal ATATÜRK 

O zaman “GÖNÜLLÜLÜK” nedir? 

2000 yılında sevgili öğretmenim ve TEMA gönüllüsü Taci ALTOK  “Bayram, Mürşide sizin TEMA’ya katılmanızı istiyorum, gelir misiniz?” dedi. “Siz uygun gördükten sonra seve seve katılırız .”dedik. İlk toplantıya katıldık. Dikkatimi çeken ilk şey: İnsanların gözlerinin içi gülüyordu. Demek ki akşamın 19.30’nda kimse onları oraya zorla getirmemişti. Hepsiyle tanıştık, kaynaştık ve o gün bu gündür kendi çapımızda bu topraklar için bir şeyler yapmaya çalışıyoruz. İşte bence gönüllülük budur.

Hiç bir karşılık beklemeden elinden geldiğince çalışmak. Bu süreçte birlikte çalıştığımız sevgili TEMA gönüllüsü arkadaşlarımın hepsine kucak dolusu selam ve sevgiler.

Mart ayı içerisinde Yavru TEMA  günü kutlaması yapıyoruz. Her il kendi şartlarına göre programını yapıyor. Biz de 8 Mart 15.15’de Cumhuriyet Nihat Arslan İlköğretim Okulunda kutlamaya karar verdik. 

Gelelim Yavru TEMA çalışmalarına. 2005 yılında Karaman’da Yavru TEMA’yı Cumhuriyet

 İlköğretim Okulunda bana her konuda destek veren eşim Mürşide ve canım kızım Ezgi ile kurduk. Erozyon eğitimi verdik. 

Bu yıl sekizincisi yapılacak olan Ulusal Yavru TEMA kurultaylarına katıldık. Bu toplantılarda 

Türkiye genelinden gelen Yavru TEMA gönüllü çocuklarımız Türkiye’nin çevre sorunlarını ve çözüm yollarını iki gün boyunca tartışıyorlar.

Karaman’da 2006 yılında okulun bahçesinde fidan yetiştirmeye başladık. Bunu 2007’de proje haline getirip merkezdeki 10 okula yaydık. Bu projemizle TEMA Vakfı “Yeşil Yaprak” ödülünü aldık. Bu günlere gelecek olursam şu an itibari ile 15 okulda çalışmalarımız sürüyor. Her ayın ilk pazartesi toplanıyoruz. Valilik oluruyla sene başında hazırladığımız program dahilinde 

çalışmalarımızı sürdürmekteyiz. Geçen yıl ve bu yıl Karaman merkezdeki ilköğretim okullarının 4.sınıflarının erozyon eğitimini tamamladık. Gecen yıl ilk olarak anasınıflarına “Toprak” eğitimi verdik. Bu yıl da devam edecek. Yavru TEMA’lı öğrencilerimizin bir resmini görüyoruz. Onların dünyası yemyeşil. Neden dünyamız da yemyeşil olmasın?

           

Sizlerle bir anımı paylaşmak istiyorum. Yazın Karaman’da bir markette alışveriş yapmak için dolaşıyordum. Gömleğimden 5-6 yaşlarında bir çocuk asıldı. Baktım küçük bir kız. Bakışımdan anlamış olacak ki bana” Amca siz bize torağı anlatmıştınız.” dedi. Saçını okşadım. Koşup annesine gitti. Çocuğu hatırlamıyorum. Seminere gittiğimiz anasınıfı öğrencilerinden biri olmalı. Sizce bundan daha güzel bir şey var mı?