Doğduğumuzda kulağımıza okunan ezanın namazı, hayatımız son bulduğunda defnedilmeden hemen önce kılınıyor. Ne kadar uzun gibi gelse de bir ezan ve bir namaz arasında geçiyor ömür.
“Bir Yol” başlıklı yazımda hayatı bir yola benzetmiştim. Başladığımız her işin muhakkak bir sonu olduğu gibi yaşamımızın da elbette bir sonu olacak. Yolcular da yolculuklarımız da birbirinden farklı. Fakat yolumuzun sonu aynı. Sondan bahsetmek istiyorum. İnananlar için ahiret hayatının başladığı yerden inanmayanlar için de dünyada nefesimizin son bulduğu andan.
Dünyaya geliş, varoluş kaygısı, fark edilme çabası, hâkimiyet kurma isteği ve mal mülk arzusu derken hayatın sonu…
Sevdiklerimizi kaybedince çok şey değişiyor aslında dünyamızda. Çok daha farklı pencereler keşfediyor insan. Yanından biri eksiliyor ve her şeyini bırakıp gidiyor dünyadan. Yalnızca bir parça beyaz beze sarılıyor sıkıca. Tahtalar kapatılıyor üzerine. Sonra toprak atıyor sevdikleri. Köpek toprağı eşelemesin diye de ağaç dallarıyla örtülüyor, o insanın boyu kadar mezar yeri.
Hani bizim yerimiz yurdumuz? Bu uçsuz bucaksız evrendeki sevdiklerimiz, gezdiklerimiz, okuduklarımız ve gördüklerimiz… Peki ya olmak istediklerimiz, canla başla uğraşıp varmak istediğimiz yerler nerede?
Ölümü unuttuğumuzu düşünüyorum bazen. Dünya için öyle çalışıp çabalıyoruz ki varacağımız yer yani yolun sonu çıkıyor aklımızdan. Dünya kadar mülke sahip olan da, sığınacak bir yeri dahi olmayan da yolun sonunda toprak sahibi oluyor.
Sevdiklerimizi kaybedince anlıyoruz aslında kaybedemem dediğimiz ne varsa kaybetsek de güçlü kalacağımızı.
Dünya hırsı, iş sıkıntısı, geçimsizlik, intiharlar, şiddet, cinayetler, artan ruhsal problemler derken bizim her şeyimiz dünya odaklı oldu. Çünkü biz böyle gördük, böyle öğrendik. Hani derler ya, hiç ölmeyecekmiş gibi dünya için, yarın ölecekmiş gibi ahiret için yaşa. Biz hiç ölmeyecekmiş gibi dünya için yaşar hale geldik.
Hayat bu, kayıplar da olacak kazançlar da. Bir ezan ile bir namaz arasındaki ömrünüz de namazınız kılındıktan sonraki hayatınız da güzellikle geçsin. Yeter ki niyetiniz güzel olsun. İyi haftalar diliyorum.