NE GÜZELDİ OKUL YILLARIM
Benim okul yıllarım Karaman’ımızın merkezi mahallelerinde ve o yılların en güzide okullarında geçti. İlkokul yıllarım İstiklal ilkokulunda, orta öğretim yıllarım Anafartalar ortaokulunda ( okulun ilk öğrencileri ve ilk mezunlarıyız ) liseyi de KARAMAN lisesinde arkadaşlarımla beraber 1967...1978 yılları arasında okuma zevkini tattık.
İSTİKLAL İlkokulunda ôğretmenimiz rahmetli İsmail Ay idi. Çok disiplinli ve donanımlı bir eğitimciydi. Ondan aldığımız sağlam temel eğitimle ileriki yıllarda hayatımızda karşımıza çıkacak olan artçı sarsıntılardan ve zorlu hayat mücadelelerinden kolay ve çok zarar görmeden ayakta kalarak kurtulmayı başardık..
Rahmetli hocam vefatından önce otogardaki işyerimize nadiren de olsa uğrar bende onu araba ile çarşıya bırakırken eski günleri konuşurduk ve öğrencilerinin bugünkü başarılarını , şu anki konumlarını konuştuğumuz anlarda da gözlerinden yaşlar gelir o duygusal sahne ile de çarşıda istediği yerde kendisini bırakırdım. Hocam sonsuz , İLAHİ dünyada rahat uyu . Öğrencilerin seninle ve seni çok seviyoruz. . O yıllardaki İstiklal ilk okulumuz bahçesiyle , geniş oyun alanlarıyla çok güzel bir okul kompleksi idi. Zaman zaman iki okul ( İSTİKLAL ve GÜNEŞ ilkokulları ) bizim geniş okul alanımızda birleşir , mehter takımlarımız birlikte bayram önceleri stadyumdaki törenlere çıkmak üzere hazırlık çalışmaları yapardık. Bende mehter takımımızın kılıç kalkan kuşanmış bir neferiydim. Takribi 11 yaşlarımda yeniçeri olma hazzını da tatmıştım.
O yıllarda bütün arkadaşlarımız vatan , millet sevdalısı , büyük ve küçüğüne sevgi ve saygı dolu yetişiyorlardı. Ama çok daha sonraki yıllarda maalesef içimizden çıkıp kendine değişik yön çizen ........ tipler türedi ve bunlar bugünkü cinnet halindeki toplumumuzun ve pisliklerle kuşatıldığımız son yıllarımızın kö.... oldular. Güvenlik mensuplarımız bu pislik çetelerine gereken cevabı verecek ve toplumu bu pisliklerden kurtaracaktır diye düşünmek istiyorum.
Okulumuz şu an maalesef yerleşim şekli , oyun alanları vs. ile genç öğrencilerimize nefes aldıracak , zevk verecek ortamdan çok uzaklaştı. 1970’li yıllardaki okul alanı aynı kalmak şartıyla içerisine eski okulumuzun iki , üç kat daha fazla bina ve öğrenci sayısı ilave edilerek ek binalar yapıldı. Okul alanı da aynı kalınca bugünkü okul OKUL , EĞİTİM KURUMU olmaktan maalesef uzaklaştı. Bu konu ile ilgili 2012 yılındaki ulusal bir basında çıkan bir yazı ve resmi de ekleyerek dikkatlerinize sunmak istedim . Buradan yani bu kaostan gelecek başarıyı ?? ve buradan mezun olacak gençlerimizin de gelecek yıllardaki psikolojik ruh hallerinin ve başarı , mutluluk durumlarının da değerlendirmesini size bırakmak istedim.
Yazım baya uzadı. Sizleri de yormadan , konunun devamını sonraki yazılarım da kısmetse paylaşmak isterim. Selam , sevgi ve saygılarımla...