Merhaba değerli dostlar; bugün 3 Aralık Dünya Engelliler Günü. Sözlerime başlamadan önce bütün engelli arkadaşlarımın, büyüklerimin ve küçüklerimin engelliler gününü saygıyla kutluyorum. Sevgili dostlar; ülkemizde yaklaşık %12.30 yani 9 milyon civarında engelli insanlarımız var. Bizler her alanda engelsiz yaşamak isteriz. Hem engelsiz yaşamak hemde normal insanlar gibi acıma duygusu olmadan normal görülmek isteriz. Biz engellilerin toplumda fark edilmek, engelimizi kabul ederek bizleri aralarına almalarını ve insanların içinde yaşamak isteriz.
Son yıllarda biz engelliler adına çok fazla bir gelişme hissedemedim ve göremedim. Bu tamamıyle benim duygu ve düşüncem. Nerden bu hisse kapıldım derseniz açıklamasını şu şekilde yapmak isterim. Engelli raporu almak o kadar zorlaştı ki adeta engelimize engel koyuyorlar. Etrafımda rapor almak isteyen insanlar var. Ama bir türlü rapor alıp ta rahata kavuşamıyorlar. Toplumun beynine engelli denince gözü kör, kulağı duymaz, kolu yok ya da ayağı aksak olarak tabir ediliyor. Ama boyu kısa olup ta normal insan sınıfına konarak engelleniyorlar. İşe giremiyor toplumda kaynaşamıyor kendini gösterme şansı bulamıyorlar.
Sadece iş konusunda değil, daha önceki yazımda da paylaşmıştım. Bankalarda, postanelerde ve bu gibi kurum ve kuruluşlarda biz engellilerin önceliği olması zorunda. Çünkü adı üstünde engelli.
Sizleri daha fazla sıkmadan son cümlelerimi yazıyorum.
Biz engellilere yardımcı olun, engelimize engel olmayın, bizlere iş verin, güven verin. Topluma kazandırın. Büyüklerimiz bizleri anlasın. Doktorlarımız raporumuzu versin. İşverenler iş versin toplum bizi kabullensin.
Engelimizle engelsiz bir dünya istiyor ve engelsiz bir hayat istiyoruz.
3 Aralık Dünya Engelliler Günümüz kutlu olsun. Saygı ve sevgilerimle.
Zafer ÖZKAY