Uzun bir aradan sonra yine karşınıza geldim dostlar. Bu yazımda sizlere Karaman’ın maskotu haline gelmiş güzel bir insandan bahsetmek istiyorum. Evet sizi duyar gibiyim. Evet o kırmızılı adam.
Karaman’ın sevilen simalarından Muammer Baran’ın ölüm yıldönümü dolayısıyla bu yazımı kaleme aldım. Bu güzel insanı yad etmek onun anısına sahip çıkmak her Karamanlının bir görevidir diye düşünüyorum.
Türkçeyi mükemmel bir dille konuşan, ayrıca Fransızca ve İngilizceyi iyi bilen bazı dilleri de konuşabilen çocukları çok seven dilinden efendim kelimesini düşürmeyen, Karaman halkı tarafından sevilen şiirleri mükemmel bir üslupla okuyan. Elinden çiçekler eksik olmayan yüzündeki tatlı bakışları hiçbir zaman aklımdan çıkmayan bu güzel kırmızı adam Muammer Baran. Onu ölüm yıldönümünde anmak onun güzel gönlüne bir nebze de olsa katkıda bulunmak biz yazarların görevi diye düşünüyorum. Yine bir anma gününde ona hitaben yazdığım bu güzel şiiri ona ve yakınlarına armağan ediyorum. Ruhun şad olsun Sevgili Muammer amcam. İyi ki seni tanımak fırsatım oldu. Tüm Karaman halkı seni unutmadı unutmayacağız ve unutturmayacağız. Size onu şiirimde anlatmaya çalıştım iyi okumalar sevgili dostlar.
MUAMMER BARAN
Ellerinde Çiçekler Başında
Kelebekler Kıpkırmızı Renkler
Adı Muammerdi Soyadı Baran
Böyle Bir İnsan Görmedi Karaman.
***********
Alnı Açık Yüzünde Gülücükler
Ayağında Çizme Elinde Çiçekler
Bir Maden Nerden Bilecekler
Böyle Bir İnsan Görmedi Karaman.
***********
Onsuz Kırmızının Rengi Kaçtı
Sıgmadı Gönüllere Taştı
Nam Saldı Sınırları Aştı
Böyle Bir İnsan Görmedi Karaman.
***********
Karıncayı Bile İncitmedi
Hep İleri Hiç Geri Gitmedi
Nazikti Kimseyi İncitmedi
Böyle Bir İnsan Görmedi Karaman.
Sensiz Tadı Yok Artık Sokakların
Caddelerin Parkların Ve Pazarın
Söz Oldun Dilinde Sazların
Böyle Bir İnsan Görmedi Karaman.
***********
Gönüllere Taht Kurdun İnmezsin
Büyük Harfle Yazıldın Silinmesin
Adı Muammer Soyadı Baran
Böyle Bir İnsan Görmedi Karaman.